Onderwijsvakbond dreigt met staking na rapport



Kort na het eerder besproken artikel over de 'Raad der Wijzen' verscheen dit artikel over het COC, ook wel de 'onderwijsvakbond'.
Zelf ben ik al lang lid van het COC, dus ik was wel eens benieuwd wat ze te vertellen hadden. het COC is blijkbaar slechts eenmaal gehoord door de commissie. Niet echt veel, gezien ze een jaar de tijd hebben gehad.
Daarnaast zien ze vooral standpunten van de onderwijsverstrekkers, en niet zozeer de bezorgdheden van de personeelsleden:
- een antwoord op het kwaliteitsverlies
- toenemende zorgvraag en agressie
- complexe klasgroepen
- toenemende planlast
- gebrek aan respect voor het onderwijspersoneel
- werkdruk
-...

Men voelt dat er eerder afbreuk wordt gedaan van het statuut dat het beroep net minder aantrekkelijk wordt. Ze geven dan ook aan dat er syndicale acties komen om de stem van het onderwijspersoneel te laten horen.

Ik kan me wel grotendeels vinden in het standpunt van het COC. Als je kijkt naar de samenstelling van deze Raad, vind ik het niet meer dan normaal dat er weinig rekening is gehouden met de standpunten van personeelsleden, mits die zelf amper tot niet in de raad zitten. Daar kan je op zich al heel wat vraagtekens bij zetten, maar dat is een discussie voor een andere keer.

Om terug te komen op de inhoud: ik denk dat men echt de bedoeling heeft het lerarenberoep net een beter statuut te geven binnen de maatschappij en er allesbehalve afbreuk aan te doen, en daar slagen ze ook deels in. Zeker de werkzekerheid het eerste jaar, de mogelijkheid om te groeien in je job met minder lesuren en meer begeleiding: serieuze verbeteringen! Daar gaat het COC mijn inziens wat te kort door de bocht, maar dat is dan ook weer politiek: als men ergens ontevreden mee is en verandering wil, doe je geen toegevingen. Je kraakt het af, overtuigt je achterbant en onderneemt acties. Enkel zo kan je hopen mee aan tafel te zitten om jouw veranderingen door te voeren. Door toegevingen te doen, ontneem je jezelf wat vuurkracht.

Over vuurkracht gesproken: in alle eerder opgenoemde elementen (minus het afbreukgedeelte) kan ik me dan weer wél vinden. Het het is niet dat men dit niet behandelt, maar men gaat hier vaak te kort over, omdat ze zelf niet voor de klas staan. Het idee al het werk binnen die 38u op school af te krijgen en kwalitatief onderwijs te leveren, is erg idyllisch. Zelfs met een mooi rooster waarbij je allemaal parallelklassen hebt en maar één vak geeft. Ik blijf alleszins erg benieuwd naar de syndicale acties en hoop dat ze het nodige effect hebben.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Bezoek 'Ons Huis' te Mol

Afbeelding
Naast mijn passie voor het vak Nederlands, ben ik ook godsdienstleerkracht. Dit jaar heb ik maar één klasje, maar dat maakt het anderzijds ook weer wat bijzonder. Omdat we met onze school ook altijd werken rond kansarmoede, ben ik met mijn klas op bezoek geweest in 'Ons Huis' te Mol. Dit ziet er buitenaf maar een gewoon huis uit, maar wat er in dit huis gebeurt, is werkelijk bijzonder. 'Ons Huis' is een lokale vrijwilligersorganisatie die kansarme gezinnen ondersteunt die het moeilijk hebben. Iedereen is welkom in het huis en mag hier bv. gratis een koffie komen drinken, een babbeltje doen, of administratieve hulp vragen. Een paar keer per week wordt er samen gekookt en gegeten. Je kan er terecht voor: - hobbyclubs - naailessen - taallessen (Nederlands, maar ook Frans en Engels) - digitale lessen En als het echt moeilijk gaat, kan men ook terecht bij een psycholoog. Dit alles is zo goed als gratis voor iedereen die zich bij hen aanmeldt. Daarnaast verzamelen ...
Meer lezen

Een brug voor Ex-Okan-Leerlingen (WES 4)

Afbeelding
In de (helaas) laatste editie van het tijdschrift 'Fons'heeft men het vooral over Fris nieuwkomersonderwijs. Dit sprak me wel aan, omdat ik hier nauwer mee in contact stond door mijn observaties in het Okanonderwijs en de ex-Okanbegeleiding. Ik kies hier heel bewust voor een grote brug, omdat het niet niks is, het vervolgonderwijs. Zowel de ex-Okanleerlingen als de leraren en de taalcoaches staat een belangrijke taak te wachten. Allereerst spreekt men over de taak van de vervolgcoach, mijn inziens een sleutelfiguur. De vervolgcoach kent de leerling erg goed, want hij/zij heeft de talenten en interesses van de leerling al in kaart gebracht wanneer die nog OKAN-lessen volgde, en heeft mee de snuffelstages mee ingericht en opgevolgd. Het is aan deze persoon om de belangrijkste vraag te beantwoorden: hoe vinden we ingang bij schoolteams in het regulier onderwijs? Ik som even de kernpunten op uit het artikel: - Ontwikkel samen met je leerlingen materiaal dat hun zelfredzaamh...
Meer lezen

Beste dokter, help ons echt verder, vertel ook iets over gebarentaal.

Gebarentaal is iets dat we vaak al dan niet bewust gebruiken in onze dagelijkse communicatie, de ene persoon al meer dan de andere. Natuurlijk is dit meestal eerder ter ondersteuning van onze mondelinge taal dan wel als taal op zichzelf. Het artikel gaat over baby's die doof geboren worden. Wanneer dit wordt vastgesteld, moet het gehoor 'hersteld' worden met een cochleair implantaat, verder 'CI' genoemd in het artikel. Dit alles met het oog op mondelinge taalverwerving. De schrijver is hier erg kritisch op, want gebarentaal komt bij deze diagnose niet aan bod. Artsen zouden dit mijden, omdat men gelooft dat dit mondelinge taalverwerving zou verhinderen. Deze kinderen worden op jonge leeftijd geopereerd en ze moeten het uitwendige deel van de CI op hun hoofd houden, wat niet evident is. In die periode van weken heeft het kind geen enkele toegang tot taal: hij of zij krijgt geen enkele prikkel binnen. Ook de communicatie nadien met een CI wordt niet gezien als vo...
Meer lezen